پارس خودرو
اخراج گسترده کارگران!

بنا به خبر دریافتی، به دنبال زمزمه های اخراج و بیکار سازی کارگران که از چندین ماه پیش از جانب سرمایه داران و عوامل کارفرما در شرکت پیمانکاری سیکو پارس خودرو عنوان شده بود، از اولین روزهای مهر ماه موج گسترده اخراج و بیکار سازی کارگران شروع شده و همچنان کماکان ادامه دارد. تاکنون بیش از 250 نفر از کارگران در حالیکه هنوز بخشی از دستمزدهای معوقه خود را نیز دریافت ننموده اند از کار اخراج شده اند. بنا به دستور میرزایی مدیر شرکت پیمانکاری سیکو و عنصر منفور ضد کارگری با بیش 250 نفر کارگری که در پایان شهریور ماه قرارداد کاریشان به پایان رسیده بود قراردادی تمدید نشد. این در حالیست که دهها نفر از کارگران همچنان در برزخ اخراج و بیکاری به بسر میبرند. بهانه میرزایی و مسئولین پارس خودرو برای اخراج کارگران فشارهای اقتصادی و بحران مالی است. مراجعات و پیگیریهای مکرر و تاکنونی کارگران اخراجی به پارس خودرو و مراکز فرمایشی حکومت اسلامی سرمایه داران از قبیل اداره کار و بیمه و ... همگی تا امروز بی نتیجه بوده و کارگران اخراجی و گرسنه به همراه خانواده هایشان هم اکنون برای گذران زندگی با کوهی از مشکلات روبرو هستند.

یکی از کارگران اخراجی میگفت: هدف میرزایی و همدستانش از اخراج ما کسب سودهای بیشتر است چون روال کاری شرکت سیکو برای پارس خودرو ادامه دارد. منتها این حضرات شدت و فشار و ساعات کار را برای کارگرانی که فعلا در آنجا هستند بشدت افزایش داده اند و همچنین به دنبال استخدام و بکارگیری کارگران جدید و ارزان تری هستند!

بازگشت به کار فوری کارگران اخراجی، امنیت شغلی، لغو قراردادهای موقت و سفید امضا و توقف روند اخراج و بیکار سازیها، یا کار یا بیمه بیکاری مکفی، دریافت فوری دستمزدهای معوقه و 5 روز 6 ساعته کاری در هفته از جمله خواستهای ابتدایی و اولیه کارگران زحمتکش پارس خودرو است. شرکت پیمانکاری سیکو فعلا با بیش از 300 کارگر قراردادی با قراردادهای 89 روزه، یکطرفه و سفید امضا و پایه دستمزد 303 هزارتومانی، ناظر و مجری استخر رنگ پارس خودرو واقع در کیلومتر 10 جاده قدیم کرج میباشد. ساعت کار کارگران از 7 صبح تا 3 عصر و اضافه کاری اجباری به روش بردگی مطلق تا پاسی از شب و ایام تعطیل بنا به صلاحدید کارفرما برقرار است. اکثریت کارگران به دلیل شرایط نامناسب و غیر ایمن کار و استنشاق بوی انواع مواد شیمیایی و رنگ به بیماریهای مزمن و لاعلاج تنفسی از قبیل آسم و تنگی نفس و حساسیت و ... مبتلا شده اند بی آنکه پولی و مجالی برای درمان و استراحت داشته باشند.

مرگ بر جمهوری اسلامی!
آزادی٬ برابری٬ حکومت کارگری!
زنده باد جمهوری سوسیالیستی!

حزب اتحاد کمونیسم کارگری

13 مهر 1389 – 6 اکتبر 2010